• W niedzielę, 9 czerwca, obchodzimy Zielone Świątki. Jest to święto ruchome.

    Zielone Świątki to ludowa nazwa święta w Kościele katolickim znanego jako Zesłanie Ducha Świętego. Jest to święto ruchome, obchodzone w 50. dniu po Zmartwychwstaniu Chrystusa. Pięćdziesiąt dni po Zmartwychwstaniu Pańskim na zebranych w wieczerniku apostołów zstąpił Duch Święty, stąd też święto to bywa nazywane „Pięćdziesiątnicą”.

    Zesłanie Ducha Świętego po Bożym Narodzeniu i Wielkanocy to jedna z trzech najważniejszych uroczystości w roku liturgicznym, ale obecnie obchodzimy je jako święto niedzielne. Zesłanie Ducha Świętego przypada w maju lub czerwcu, czyli w czasie bujnego rozkwitu przyrody.

    W tym okresie w czasach pogańskich obchodzono różne święta, które w zależności od regionu miały inną nazwę oraz tradycje obchodów. Na leśnych polanach i wzgórzach rozpalało się ogromne ogniska. Na południu Polski ogniska nazywano sobótkami, na Podlasiu były to palinocki. Podobne ogniska pojawiały się także w wigilię św. Jana. Biesiadnicy tańczyli wokół ogniska, a pasterze odpalali od ogniska pochodnie i obchodzili z nimi swoje stada. Wierzono także, że opalone zboże będzie rosło znacznie lepiej, w dodatku stanie się ono odporne na ulewy, wichury i pożary. Palenie ognisk na pastwiskach i polach były też okazją do całonocnej zabawy i ucztowania. Podczas nocnej biesiady jadło się kiełbasę, tradycyjną wiosenną jajecznicę i jajka, nie żałowano też mocnego alkoholu. Jajka były bardzo ważnym składnikiem pasterskich Zielonych Świątek, ponieważ wierzono, że są one doskonałym środkiem przeciwko czarom i złym mocom. Na pasterskich ucztach bawiła się cała wioska: i młodzież, i starsi gospodarze, i kobiety, i mężczyźni.

    Kościół od XV wieku wydawał ustawy synodalne, w których surowo zakazywał pogańskich ognisk pasterskich, jednak obyczaj ten był praktykowany w zasadzie wszędzie i przetrwał przez wiele wieków.

    Dziś wszystkie te tradycje powiązane ze świętem Zesłania Ducha Świętego są nazywane Zielonymi Świątkami.

    Zielone Świątki – Święto Ludowe

    Od ponad wieku Zielone Świątki obchodzone są w Polsce także jako Święto Ludowe. Zostało ono ustanowione w 1903 roku we Lwowie, w trakcie Zgromadzenia Rady Naczelnej Polskiego Stronnictwa Ludowego.

    Święto Ludowe miało od tej pory wyrażać ideały chłopstwa i do tej pory obchodzi się je w organizacjach chłopskich oraz partiach ludowych. Niektóre obrzędy zielonoświątkowe stały się swego czasu symbolem ruchów chłopskichtak było na przykład w przypadku palenia sobótek w południowozachodniej Polsce. W czasach zaborów chłopi i ludowcy rozpalali wielkie ogniska na wzgórzach, co miało podkreślić ich polską tożsamość i chłopskie korzenie. Ognisko było także symbolem i sygnałem przekazywanym innym patriotycznym stowarzyszeniom, że chłopi z danej wioski są gotowi pracować i walczyć o swoje prawa oraz o wolność całego kraju. W okresie międzywojennym Zielone Święta nadal były dniem manifestowania swojego przywiązania do dawnych walk o wolność i niepodległość. Organizacje chłopskie, zwłaszcza w Galicji, wywieszały na domach zielone sztandary i drukowały dla mieszkańców manifesty, ulotki i odezwy. Tradycyjnie też organizowano w Zielone Świątki kolorowe festyny, zebrania i akademie.

    Udostępnij