„Fotograf z Pabianic” – taki tytuł będzie miał kolejny film Ireneusza Jarzyńskiego, twórcy dokumentów poświęconych historii naszego miasta.
Ireneusz Jarzyński podjął się zrobienia filmu o Mieczysławie Rozwensie, długoletnim urzędniku magistratu Pabianic, który w okresie międzywojennym wykonał bardzo dużo ciekawych zdjęć naszego miasta.
– To dzisiaj w dużej mierze zapomniana postać – mówi Ireneusz Jarzyński. – W moich filmach wykorzystywałem jego fotografie, ponieważ są dobrej jakości i wyróżniają się pod każdym względem. W okresie międzywojennym Rozwens pracował w magistracie na różnych stanowiskach urzędniczych i jednocześnie pełnił funkcję miejskiego fotografa dokumentalisty. Chciałbym przypomnieć jego fotograficzny dorobek, a także, jak się okazało, jego ciekawy i burzliwy życiorys.
W filmie dokumentalista zaprezentuje większość zdjęć autorstwa Mieczysława Rozwensa, a także opowie o jego współpracy z Gazetą Pabianicką, wydawcami przedwojennych pocztówek i ilustrowanych opracowaniach dotyczących historii naszego miasta. Dokument powstanie przy współpracy z Muzeum Miasta Pabianic, Muzeum Tradycji Niepodległościowych w Łodzi, a także Łódzkim Oddziałem Instytutu Pamięci Narodowej. Oprócz materiału archiwalnego (zdjęć i dokumentów) Jarzyński wykorzysta fragmenty wywiadów z pracownikami muzeów, a także prawnuczką Mieczysława Rozwensa, która obecnie mieszka w Lesznie.
– Początkowo chciałem tylko napisać artykuł do lokalnej prasy, przypominający postać magistrackiego fotografa – dodaje twórca filmu. – Z czasem jednak, gdy udało mi się pozyskać więcej materiałów archiwalnych, a także dotrzeć dzięki pomocy redakcji Nowego Życia Pabianic do sensacyjnych dokumentów przechowywanych w IPN, uznałem, że może z tego wyjść całkiem ciekawy film.
Pomysł na zrobienie filmu o pabianickim fotografie spotkał się z poparciem władz miasta. Prezydent Pabianic postanowił objąć go swoim patronatem. Uroczysta premiera odbędzie się w sali widowiskowej Miejskiego Ośrodka Kultury w marcu przyszłego roku.
Mieczysław Rozwens urodził się w Pabianicach 19 maja 1899 roku. Pochodził z rzemieślniczej, katolickiej rodziny. Wychowywany był w poczuciu patriotyzmu i miłości do ojczyzny. W wieku 14 lat został członkiem polskiego Towarzystwa Gimnastycznego Sokół – patriotycznej organizacji założonej w Pabianicach w roku 1906. Po ukończeniu Progimnazjum Męskiego w Pabianicach jako ochotnik brał udziału w I Powstaniu Śląskim. Od października 1919 aż do stycznia 1940 pracował w pabianickim magistracie na różnych stanowiskach urzędniczych. W okresie międzywojennym jako miejski fotograf amator wykonał bardzo dużo ciekawych i pięknych fotografii Pabianic. W roku 1928 magistrat wydał kilka albumów z jego zdjęciami. Jego fotografie były prezentowane w przedwojennej prasie, a także widniały na licznych pabianickich pocztówkach. W czasie okupacji hitlerowskiej Gestapo uznało, że jego patriotyczna postawa i polityczne zaangażowanie stanowi zagrożenie dla Niemieckiej Rzeszy. Aby uniknąć aresztowania, ukrywał się w Łodzi pod różnymi adresami. W październiku 1942 roku za złamanie niemieckiego prawa wpadł w ręce Gestapo i trafił do aresztu śledczego przy ul. Sterlinga w Łodzi. Po 9 miesiącach brutalnego śledztwa został osadzony w policyjnym więzieniu na Radogoszczu. 21 marca 1944 roku, będąc w stanie skrajnego wycieńczenia, za obietnicę zwolnienia z więzienia zgodził się na podpisanie folkslisty oraz podjęcie współpracy jako tajny agent Gestapo. Po wojnie został aresztowany przez Urząd Bezpieczeństwa Publicznego pod zarzutem współpracy w czasie okupacji z niemieckim okupantem. Z uwagi na brak dowodów winy sąd ostatecznie uniewinnił go z zarzucanych czynów. Po opuszczeniu aresztu jeszcze przez wiele lat był inwigilowany przez komunistyczny aparat bezpieczeństwa. Uznano go za element niepewny, który może dopuścić się działalności antypaństwowej i prawie do końca życia był poddany operacyjnej obserwacji. Zmarł 30 stycznia 1971 roku w wieku prawie 72 lat. Pochowany został na cmentarzu katolickim w Pabianicach.
