Oczywiście nie ma jednej „instrukcji obsługi” szczeniaka, nie istnieje jeden model wychowania psiego dziecka, na jego reakcje na nasze metody ma wpływ wiele czynników. Postaramy się przybliżyć Wam etapy rozwoju psa, może to pomoże Wam lepiej zrozumieć psychikę Waszego pupila.
Większość z nas jak widzi szczeniaka, czyli psie dziecko, jest nim oczarowany, wręcz zakochany, wielu z nas zapomina, że z tej kulki miłości i energii wyrośnie dorosły pies. Jeśli zaniedbamy jego wychowanie i pominiemy którąś z faz rozwoju, możemy mieć w przyszłości problemy z naszym pupilem. Może zdarzyć się, że takie psy zaczną brudzić w domu, niszczyć nasze rzeczy, jak nas nie ma, mogą wyć/szczekać, gdy zostają same w mieszkaniu, lub inne problemy. Aby mieć ułożonego psiego przyjaciela, powinniśmy zacząć uczyć go naszych zasad od dnia, w którym do nas trafi. Oczywiście wprowadzane zasady powinny być dostosowane do fazy rozwoju psiego przyjaciela.
Po pierwsze, jeśli jest to możliwe, nie powinniśmy zabierać szczeniaka od matki wcześniej niż w 8/9 tygodniu życia. Jest to bardzo ważne, gdyż psiak uczy się zachowań od mamy i rodzeństwa. Jeśli go tego pozbawimy, pies może mieć problemy w kontaktach z innymi psami, może stać się psem lękowym. Jeśli pupil trafi do nas wcześniej niż ok. 9 tygodnia życia, po wszystkich szczepieniach powinien mieć kontakt z innymi psami, które zastąpią mamę w nauce, co wolno, a czego nie.
Coraz bardziej sławne i atrakcyjne są PSIE PRZEDSZKOLA, które uczą podstaw i psiego savoir-vivre.
Kilka zdań od zaprzyjaźnionej behawiorystki Ani Ziółek na temat PSIEGO PRZEDSZKOLA.
„Psie przedszkole to bilet do dobrego dorosłego życia każdego psa. Przedszkole odbywa się w czasie wczesnej socjalizacji, gdy szczeniak jest otwarty na otoczenie, chętnie się uczy i chłonie wiedzę w bardzo szybkim tempie. Same spotkania dają psu możliwość obcowania z innymi ludźmi oraz psami. Poprzez zaoferowanie różnych zadań oraz rekwizytów psy przechodzą socjalizacje, która wprowadza je w przyszłe dorosłe życie. Ponad to przedszkole to podstawy szkolenia oraz przede wszystkim budowanie pozytywnej relacji psa i opiekuna”.
Anna Ziółek
Porozumienie
https://www.facebook.com/porozumieniemiedzygatunkowe/
tel. 604-181-131
Fazy rozwoju szczeniąt
1. Noworodek (0-13 dni)
W tej fazie rozwijają się zmysły szczeniąt.
2. Faza psiej socjalizacji (14-49 dni)
W tej fazie bardzo ważne jest (jeśli to możliwe) miłość i bliskość psiej mamy oraz przyjemny i miły kontakt z człowiekiem. Tocząc z rodzeństwem lub rodzicem improwizowane walki, szczeniaki uczą się siły nacisku ugryzienia, jeśli kompan zabawy zapiszczy i odda równie mocnym ugryzieniem, wtedy wie, że za mocno ugryzł. Sposób wychowania i karcenia szczeniąt przez psią mamę może być dla nas brutalny, jednak pamiętajmy, że to inny gatunek. Nie powinniśmy ingerować w jej sposoby wychowawcze, rzadko zdarza się, że mama zrobi krzywdę swojemu dziecku w tej fazie rozwoju.
3. Faza socjalizacji z człowiekiem (7-12 tygodni)
W tym etapie szczeniak uczy się, jak przystosować się do życia wśród ludzi, poznaje jego zasady i sposoby komunikowania. Pomiędzy 8-11 tygodniem życia szczeniak poznaje uczucie strachu, jeśli w tym okresie będzie narażony na nadmierny stres, może stać się psem lękowym. Jest bardzo ważne, aby nowy właściciel w tym czasie delikatnie obchodził się ze szczeniakiem. Nie znaczy to jednak, że ma przestać być konsekwentnym i że nie powinien wymagać przestrzegania zasad panujących w domu. Pies powinien doświadczać wielu pozytywnych emocji w wielu miejscach i z wieloma osobami, np. powinien przeżyć pierwszą wizytę u weterynarza, jednak bez przykrych zabiegów tylko z ogólnym badaniem i głaskaniem.
4. Faza ustalania hierarchii (12-16 tygodni)
To etap, w którym pies przestaje być szczeniakiem, tłumacząc na ludzki język staje się nastolatkiem. Często popełniamy błąd wychowawczy, w którym akceptujemy zachowanie psa, myśląc, że to jeszcze psie dziecko, jednak takie zachowanie u dorosłego psa już by nie było akceptowalne. Jest to czas, aby zacząć uczyć psiego nastolatka podstawowych komend i zasad dobrego wychowania, kontynuując poznawanie otoczenia i socjalizacje z innymi psami, tu przypominam temat PSIEGO PRZEDSZKOLA. Jest to również czas „wymiany” zębów mlecznych na stałe. Pamiętajmy, aby pupil zawsze miał pod łapą coś co może gryźć/żuć, aby nie zaczął niszczyć Waszych rzeczy.
5. Faza ucieczek (4-8 miesięcy)
W tym etapie życia psiak zaczyna odczuwać tzw. „zew natury”. Do tego momentu usłuchany przychodzący na zawołanie pupil jakby przestał słyszeć, zaczyna zwiedzać okolice i nie chce przyjść na zawołanie. To normalny etap, który może trwać od kilku dni do nawet kilku miesięcy. Ważne jest, aby nie karcić pupila, który już przyjdzie do Was (zacznie kojarzyć, że jak przyjdzie zostanie ukarany, więc nie będzie przychodził, aby uniknąć kary). Można wtedy próbować spacerów w mniej znanej okolicy, pies nie będzie czuł się tak pewnie, jak w znajomym miejscu i to może spowoduje, że będzie bardziej słuchał.
6. Okres dojrzewania (6-14 miesięcy)
To okres, w którym u psów i suczek zachodzą duże zmiany hormonalne, mogą się zmienić zachowania na niektóre sytuacje. Reakcje mogą być niedopasowane do sytuacji, można to porównać do paniki i histerii nastolatka. Bardzo ważne, aby właściciel nie robił z tych zachowań wielkiej sprawy, aby nie utrwalić złych nawyków. Spokój i ignorancja na takie reakcje może pokazać psiakowi, że nie ma powodu do paniki.
7. Wiek dojrzały (1-4 lata)
Bardzo ważna jest konsekwencja, każdy z domowników musi mówić „jednym głosem”, nie może być sprzecznych sygnałów, np. jeśli ktoś pozwala siadać na kanapie, a druga osoba nie pozwala psiak nie wie, jak ma się zachować. Jeśli ma czytelne zasady współistnienia, nie musi przejmować roli „głowy rodziny”, przywódcy stada, tylko się podporządkowuje do naszych zasad. Jeśli pies nie został przygotowany do życia z nami, nie zna naszych zasad, może zdarzyć się, że na nas zacznie „powarkiwać” lub „kłapać” na zębam???. Takie zachowanie nie zawsze znaczy agresję w stosunku do nas. Często psiak czuje się szefem naszego stada i nas chce „ustawić”. Jeśli umiejętnie (nie przez zastraszenie) przejmiemy władze nad stadem, będziemy wtedy tak zwaną „L-ą”, pupil się podporządkuje i nie będzie się już zachowywał jak władca stada (jeśli uważacie, że takie zachowanie to jednak agresja w stosunku do Was, najlepiej skontaktować się z behawiorystą, mogą być inne podłoża problemu).
Nauka czystości naszego pieska to zazwyczaj dla większości nowych właścicieli wyzwanie, jednak można kierować się kilkoma zasadami, a może cały proces stanie się łatwiejszy. Psie dziecko powinniśmy wyprowadzać na spacery na dwór co 2-3 godziny, najlepiej po przebudzeniu, posiłku oraz intensywnej zabawie. Są to momenty z życia psa, po których najprawdopodobniej będzie chciał się załatwić. Niektórzy korzystają w domu z podkładów, aby pies na nie się załatwiał. Jest to o tyle niebezpieczne, że jak będziecie na to pozwalali za długo, ciężko będzie szczeniaka oduczyć załatwiania się na nie. Za każde załatwienie się na dworze pies powinien zostać pochwalony słownie np. DOBRY PIES oraz nagrodzony smaczkiem. Psi dzieciak zacznie kojarzyć załatwianie się na dworze z czymś pozytywnym. Nie powinno się karać psa za wypadek w domu, aby nie spowodować tymi karami, że pies będzie się bał załatwiać w Waszym towarzystwie.
Mniej więcej do ukończenia około czwartego miesiąca życia poszczególne etapy rozwoju różnych ras pokrywają się, później mogą się różnić w zależności od rasy i wielkości psa. Zasada jest taka, że psy ras małych wchodzą w poszczególne fazy szybciej niż rasy większe.
Oczywiście to są ogólne zasady, które nie zawsze i u wszystkich psów mogą zaistnieć. Jeśli nie masz dostatecznej wiedzy, jak poprowadzić wychowanie psa, możesz porozmawiać z behawiorystą lub korzystać z PSIEGO PRZEDSZKOLA. Jesteśmy przekonani, że nad każdym problemem można pracować. Miłość, cierpliwość, praca i konsekwencja działa cuda.
PAMIĘTAJMY, że szczeniak to NIE ZABAWKA, nie nadaje się na prezent dla dziecka, szczeniak sam jest psim dzieckiem, które trzeba wychować, nie ma złych i agresywnych psów od URODZENIA. To sposób jego wychowania wpływa na to, jaki jest w dorosłym życiu.
GALERIA PSIAKA ADOPCIAKA
